Owocowe maseczki

24-04-2013

Maseczka z truskawekOwoce doskonale sprawdzają się nie tylko podczas eksperymentów kulinarnych – z powodzeniem stosować można je również w naszym domowym SPA.

Aby przygotowywane przez nas kosmetyki były w stu procentach bezpieczne dla naszej skóry, wybierajmy te owoce, które na pewno nie były wcześniej opryskiwane. Najlepiej sprawdzą się plony z własnego ogrodu lub od zaprzyjaźnionego rolnika.

Cenne właściwości

Maseczki wykonane z owoców zawierają wiele cennych składników, które pozytywnie wpływają na wygląd naszej cery. 

Kwasy owocowe wygładzają zmarszczki i skutecznie złuszczają martwy naskórek, a witaminy sprawiają, że skóra nabiera blasku. Witamina A odpowiedzialna jest za regenerację naskórka, witamina C przyspiesza produkcję kolagenu mającego wpływ na elastyczność skóry, a witamina E pomaga utrzymać jej odpowiednie nawilżenie. W świeżych owocach znajdują się również przeciwutleniacze spowalniające proces starzenia oraz cukry łagodzące podrażnienia i stany zapalne.

Maseczki czerwone

Z truskawek

Myjemy 6-7 dużych truskawek, usuwamy szypułki, a następnie rozgniatamy widelcem i mieszamy z jedną łyżką śmietany kremówki. Nakładamy na twarz na 15 minut, spłukujemy letnią wodą.

Z malin

15-20 malin rozgniatamy widelcem i mieszamy z otrębami pszennymi, żółtkiem i miodem. Papkę nakładamy na twarz, po 15 minutach spłukujemy letnią wodą.

Z owoców leśnych

Rozgniatamy widelcem 4 jeżyny, 4 maliny, 6 czarnych jagód i 10 poziomek, a następnie dodajemy płaską łyżkę mąki ziemniaczanej i pół łyżeczki świeżo wyciśniętego soku z cytryny. Mieszamy składniki, powstałą papkę nakładamy na twarz. Po 15 minutach spłukujemy letnią wodą.

Maseczki żółte

Z gruszek

Obieramy gruszkę i połowę ucieramy, dodajemy łyżkę mleka i łyżeczkę miodu, dokładnie mieszamy. Nakładamy na twarz na 20 minut, spłukujemy letnią wodą.

Z bananów

Rozgniatamy połówkę lub 3/4 banana (w zależności od wielkości owocu) i dodajemy łyżkę przegotowanego, ale letniego mleka. Nakładamy maseczkę na twarz i dekolt i trzymamy 20 minut, spłukujemy letnią wodą.

Z brzoskwiń

Myjemy 2 brzoskwinie, usuwamy pestki i blenderujemy z sokiem z połowy cytryny. Nakładamy na twarz na 20 minut, spłukujemy letnią wodą.

Maseczki zielone

Z banana i awokado

Małego banana i awokado blenderujemy na gładką, jednolitą masę, dodajemy 2 łyżki jogurtu naturalnego i 2-3 krople witaminy E i ponownie mieszamy. Nakładamy na twarz na 10-20 minut, spłukujemy letnią wodą.

Z awokado

Miąższ z połówki awokado rozgniatamy widelcem, mieszamy z żółtkiem i kilkoma kroplami soku cytrynowego. Nakładamy na twarz na 20 minut, spłukujemy letnią wodą.

Z zielonego jabłka

Zielone jabłko myjemy,  trzemy na tarce, dodajemy 2 łyżki miodu naturalnego i mieszamy do uzyskania gładkiej masy. Na koniec dodajemy 1  lub 2 łyżki drobnych płatków owsianych. Nakładamy maseczkę na twarz na 15 minut, spłukujemy letnią wodą.

Po zabiegu

Po zmyciu maseczki przecieramy skórę tonikiem i wklepujemy w skórę nawilżający krem.

Domowe sposoby na łupież

16-04-2013

Domowe sposoby na walke z lupiezemWielu z nas boryka się z problemem łupieżu, który jest zjawiskiem zarówno mało estetycznym, jak i uciążliwym. Walka z nim często bywa długa, trudna i niestety nie zawsze przynosi zamierzone efekty. Łupież powszechnie traktowany jest jako choroba skóry głowy – do stwierdzenia, czy go mamy nie jest potrzebna specjalistyczna wiedza. „Śnieg” na naszej głowie to nic innego jak złuszczająca się, zrogowaciała warstwa naskórka. Łupieżowi towarzyszy zwykle swędzenie czy pieczenie skóry, które powodować może duży dyskomfort.

Przyczyny

Przyczynami powstawania łupieżu jest najczęściej przetłuszczająca się lub przesuszona skóra głowy, przebywanie w pomieszczeniach o niskiej wilgotności i temperaturze, brak odpowiedniej higieny osobistej lub źle dobrane kosmetyki do pielęgnacji włosów. Zazwyczaj łupież nie jest groźny dla naszego zdrowia i jeżeli się pojawi, łatwo możemy się go pozbyć, używając odpowiednich kosmetyków lub stosując domowe metody. Trzeba pamiętać jednak o tym, że gdy problem łupieżu staje się uporczywy, warto zasięgnąć rady lekarza, ponieważ może okazać się, że jego przyczyną są np. zaburzenia równowagi hormonalnej (spadek poziomu estrogenów).

Rodzaje łupieżu

Łupież suchy (zwykły) – występuje u prawie każdego, przynajmniej jeden raz w życiu. Charakterystycznym objawem jest pojawienie się na skórze suchych płatków naskórka.

Łupież łojotokowy – odmiana łupieżu zwykłego. Jego objawem są tłuste, zbite ze sobą płatki łupieżu, posiadające żółtawe zabarwienie. Wywołuje często świąd skóry głowy. Najczęściej występuje u mężczyzn. Nieleczony może prowadzić nawet do łysienia.

Łupież pstry – najczęściej pojawia się na klatce piersiowej, rzadziej w okolicach owłosionej skórze głowy i szyi. Powstaje na skutek powierzchownego zakażenie naskórka, a jego objawami są żółtobrunatne plamy. Występuje zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, najczęściej w okresie dorastania.

Łupież biały – występuje najczęściej u dzieci i młodzieży. Jego cechą charakterystyczną są białe plamy pojawiające się na skórze twarzy i kończyn. Często towarzyszy mu świąd skóry.

Łupież rumieniowy – występuje najczęściej w okolicach pachwin. Objawia się pojawieniem plam o żółtej, różowej lub brunatnej kolorystyce, towarzyszy mu często złuszczenia się naskórka. Mimo tego, że jest niegroźny, jego leczenie jest uciążliwe i może zająć nawet kilka miesięcy.

Łupież różowy Giberta – łagodna choroba skóry. Łupież tego rodzaju występuje głównie na skórze tułowia. Objawia się powstawaniem bladoróżowych plamek o kilkucentymetrowej średnicy oraz swędzeniem skóry. Stan chorobowy utrzymuje się najczęściej przez kilka tygodni (od 4 do 6), po czym samoistnie ustępuje. Na ogół nie wymaga leczenia.

CytrynaDomowe sposoby na łupież

Zanim sięgniemy po preparaty ze sklepowej półki, warto zainteresować się domowymi sposobami, które mogą pomóc nam pozbyć się łupieżu, a przy tym są zupełnie darmowe!

Płukanka z cytryny

Po każdym umyciu głowy rozpuszczamy pół łyżki soku z cytryny w ciepłej wodzie i przemywamy nią włosy.

Inny sposób: cytrynę kroimy na pół. Następnie jedną z połówek masujemy skórę głowy przez około 10 minut i myjemy włosy szamponem przeciwłupieżowym.

Płukanka z pokrzywy

Działanie przeciwłupieżowe wykazuje pokrzywa (zarówno liście, jak i korzeń). Do filiżanki wsypujemy suszone liście pokrzywy (jedna łyżeczka) lub gotową herbatę z pokrzywy, a następnie zalewamy je wrzątkiem. Po naciągnięciu i wystudzeniu płuczemy włosy. Należy pamiętać o tym, by nie używać świeżych pokrzyw, ponieważ lekko barwią włosy na zielono. Płukanka nie nadaje się do jasnych włosów.

Płukanka z soku jabłkowego

Ok. 2 łyżki soku ze świeżych jabłek mieszamy z wodą, a następnie wcieramy we włosy i skórę głowy. Po kilku minutach spłukujemy.

TymianekPłukanka z tymianku

Ok. 2 łyżki suszonego tymianku zalewamy wrzątkiem i zaparzamy przez kilka minut. Myjemy głowę szamponem, spłukujemy go i przemywamy głowę naparem z tymianku. Nie spłukujemy go.

Maseczka z jajek

Białko jednego jajka ubijamy i dodajemy żółtko, następnie wszystko razem mieszamy. Maseczkę nakładamy na umyte włosy i wmasowujemy to w skórę głowy. Zmywamy po pół godzinie. Maseczka z jajka polecana jest osobom o mocno przetłuszczających się włosach.

Maseczka z jogurtu naturalnego

Jogurt naturalny nakładamy na mokre włosy, po czym przykrywamy je na około godzinę ręcznikiem. Bakterie znajdujące się w jogurcie mogą pomóc zmniejszyć wydzielanie łoju. Po zdjęciu ręcznika, spłukujemy jogurt z włosów i myjemy je szamponem.

Oliwa z oliwek

Oliwę z oliwek mieszamy z olejkiem migdałowym i wcieramy w skórę głowy. Zmywamy roztwór, gdy po raz pierwszy poczujemy swędzenie lub pieczenie skóry głowy.

Co jeszcze?

Warto poświęcić każdego dnia kilka chwil na masaż głowy, który poprawia ukrwienie i rozluźnia martwe komórki skóry powodując, że łatwiej odpadają. Głowę masujemy wykonując koliste ruchy, wszystkimi opuszkami palców.  Należy unikać masażu, kiedy włosy są bardzo zniszczone, gruczoły produkują zbyt dużą ilość sebum lub borykamy się z zapaleniem skóry. Masaż skalpu powinien trwać ok. 5-7 minut – najlepiej wykonywać go codziennie. Powinien być dokładny, ale bardzo delikatny!

Rzeżucha – skarbnica cennych witamin i minerałów

rzeżuchaPodobno rzeżucha przywędrowała do Europy za sprawą Rzymian. W starożytnym Egipcie była niezwykle ceniona ze względu na swoje właściwości i przeznaczano ją jako dla faraonów spoczywających w piramidach.

Od lat wykorzystywana jest jako środek pobudzający, poprawiający urodę, regulujący zaburzenia tarczycy i oczyszczający organizm. Mimo tego, że najczęściej wysiewana jest właśnie teraz, na Wielkanoc, warto hodować ją przez cały rok – bogata w łatwo przyswajany jod, siarkę, chrom, potas, mangan, magnez i wapń oraz witaminy takie jak A, B1, B2, E i PP jest prawdziwą skarbnicą zdrowia.

Właściwości zdrowotne rzeżuchy

1. Obniża poziom cukru we krwi, a zawarty w niej chrom skutecznie wspomaga prawidłową pracę trzustki. Szczególnie mile widziana jest w jadłospisie osób cierpiących na cukrzycę. Mangan i wapń przeciwdziałają osteoporozie, a żelazo anemii. Pomaga również na reumatyzm i kłopoty z krążeniem.

2. Oczyszcza organizm. Poprawia apetyt, wspomaga trawienie, działa dezynfekująco na cały układ pokarmowy.

3. Działa moczopędnie. Polecana jest osobom cierpiącym na choroby nerek, jednak UWAGA – nie wolno jej spożywać w nadmiarze, bo może prowadzić do zapalenia pęcherza

4. Poprawia wygląd skóry, włosów i paznokci. Krew nasycona cennymi pierwiastkami, m.in. siarką, pobudza cebulki włosowe do wzrostu a naskórek do odnowy, dzięki czemu stajemy się piękniejsi. Sok z rzeżuchy można wcierać bezpośrednio we włosy i przemywać nim twarz.

5. Jest doskonałym dodatkiem do sałatek i kanapek. Nadaje się również do zup, sosów czy masła. Dzięki niej potrawy nabierają oryginalnego, wyrazistego smaku i pięknego zapachu.

Wartości odżywcze (100g)

Wartość energetyczna – 11 kcal
Białko – 2,3 g
Tłuszcz ogółem – 0,1 g
Kwasy tłuszczowe nasycone – 0,0 g
Kwasy tłuszczowe jednonienasycone – 0,0 g
Kwasy tłuszczowe wielonienasycone – 0,0 g
Kwasy tłuszczowe omega-3 – 23 mg
Kwasy tłuszczowe omega-6 – 12 mg
Węglowodany – 1,29 g
Błonnik pokarmowy – 0,5 g
Witamina A – 3191 I.U.
Witamina D ~
Witamina E – 1,0 mg
Witamina K – 250 µg
Witamina C – 43 mg
Witamina B1 – 0,09 mg
Witamina B2 – 0,12 mg
Witamina B3 (PP) – 0,2 mg
Witamina B6 – 0,13 mg
Kwas foliowy – 9,0 µg
Witamina B12 – 0,0 µg
Kwas pantotenowy – 0,31 mg
Wapń – 120 mg
Żelazo – 0,2 mg
Magnez – 21 mg
Fosfor – 60 mg
Potas – 330 mg
Sód – 41 mg
Cynk – 0,11 mg
Miedź – 0,08 mg
Selen – 0,9 µg
Cholesterol – 0,0 mg
Fitosterole ~

Hodowla

Rzeżucha jest całoroczną nowalijką, bardzo łatwą u uprawie.

1. Do naczynia (talerz, tacka, zewnętrzna strona salaterki) wkładamy watę lub ligninę, którą zwilżamy wodą.

2. Rozsypujemy równomiernie nasiona, tak, by nie było „łysych” miejsc. Spryskujemy je wodą.

3. Przez cały okres uprawy, czyli ok. o 1,5 tygodnia, podlewamy nasiona wodą – ważne, by robić to codziennie, w przeciwnym razie wyschną.  Pierwsze nasiona kiełkują już po 2–3 dniach. Rzeżucha wyrośnie szybciej, jeśli postawimy ją w słonecznym, ciepłym miejscu, np. na parapecie okna wychodzącego na południe. Po ok. 10 dniach można ją już ścinać i jeść.

Smacznego!

Domowe sposoby na zaskórniki

19-03-2013

Zaskórniki powstają na skutek zatykania porów, w których gromadzi się mieszanka łoju, złuszczonych komórek naskórka, kurzu, pyłu i innych zanieczyszczeń, z którymi mamy do czynienia na co dzień. Z czasem sama góra ulega utlenieniu – to właśnie dlatego na naszej skórze widoczne są czarne kropki, które zdecydowanie nie dodają nam urody.

Jak sobie z nimi radzić?

Aby pozbyć się zaskórników potrzeba trochę czasu i cierpliwości. Jeżeli problem jest nasilony, najlepszym wyjściem będzie wizyta u dermatologa, który przepisze nam odpowiednie leki, jednak w większości przypadków będziemy w stanie poradzić sobie z nimi same. Należy pamiętać o jednej, ważnej zasadzie – nie wyduszamy zaskórników! Działania takie, choć wydają się skuteczne, przynoszą bardzo krótkotrwałe efekty i mogą prowadzić do pojawienia się stanu zapalnego. O wiele lepiej sprawdza się oczyszczanie i złuszczanie skóry. Warto wypróbować domowe metody, które są o wiele bardziej naturalne i przyjazne naszemu organizmowi.

Oczyszczająca parówka z szałwii i rumianku

rumianekDobrym sposobem na oczyszczenie skóry twarzy są ziołowe parówki – para otwiera pory, dzięki czemu łatwiej możemy pozbyć się nadmiaru łoju i zabrudzeń, cera mniej się błyszczy i jest odświeżona. Jeżeli nasza skóra jest tłusta, możemy sobie pozwolić na parówkę raz w tygodniu – nie powinna jednak trwać dłużej niż 10 minut. Zabieg mogą sobie zafundować również posiadaczki cery normalnej i suchej, jednak seans powinien trwać tylko 3-5 minut oraz odbywać się raz na dwa, trzy tygodnie. Jeżeli nasza skóra jest wrażliwa i ma tendencje do pękających naczynek lepiej z parówek zrezygnować całkowicie. Przed parówką należy umyć twarz, a tuż po przemyć chłodnym tonikiem.

Do płaskiego naczynia wrzucamy dwie garście liści szałwii i jedną kwiatów rumianku. Zalewamy 1,5 l wrzątku i mieszamy. Odczekujemy chwilę, by gorąca para nie poparzyła skóry. Zamkamy oczy i pochylamy się nad naczyniem – dla lepszego efektu warto przykryć głowę ręcznikiem.

Maseczka aspirynowa

Maseczka aspirynowa wygładza i zmiękcza skórę, walczy z trądzikiem i stanowi bardzo dobrą alternatywę dla wszystkich gotowych maseczek, które możemy znaleźć na sklepowych półkach, a przy tym jest bardzo tania i łatwa w przygotowaniu. Stosowana regularnie przynosi widoczne efekty.

3 tabletki aspiryny mieszamy z dużą łyżką jogurtu naturalnego. Gładką masę nakładamy na skórę twarzy i pozostawiamy do wyschnięcia jogurtu (+/- 20 minut). Zdejmujemy delikatne pocierając skórę opuszkami palców. Maseczkę aspirynową można stosować dwa razy w tygodniu.

płatki_owsianePeeling owsiany

Peelingi domowej produkcji nie posiadają konserwantów, barwników i sztucznych zapachów. Jeżeli nasza skóra jest wrażliwa i skłonna do podrażnień, warto sięgnąć po peeling owsiany – jest o wiele bardziej delikatny od peelingów z drobnymi, ostrymi drobinkami.

Dwie łyżki płatków owsianych mieszamy z dwoma łyżkami gorącej wody i czekamy aż papka przestygnie. Masujemy skórę przez około 10 minut. Wypływającą mączkę należy pozostawić na skórze do wyschnięcia a następnie spłukać twarz letnią wodą.

Tonik ogórkowy

Ogórek jest swego rodzaju klasyką w domowym laboratorium urody. Można pokroić go w plasterki i nałożyć na twarz, albo wykorzystać do zrobienia toniku, który działa oczyszczająco i ściągająco na rozszerzone pory.

Ogórka myjemy, obieramy i wyciskamy z niego sok. Dolewamy ok 100 ml niegazowanej wody mineralnej i pozostawiamy na noc w lodówce. Rano odsączamy miąższ (przelewamy przez sitko lub gazę), a uzyskany płyn przelewamy do buteleczki i przechowujemy w lodówce lub chłodnym, zacienionym miejscu. Tonik stosujemy 2-3 razy dziennie, przemywając skórę nasączonym wacikiem.

A Wy, macie swoje sprawdzone domowe sposoby na zaskórniki? 

Zielona herbata

14-03-2013

plantacjaherbatyDziała pobudzająco, uspokaja, hamuje rozwój bakterii w układzie pokarmowym, obniża ciśnienie krwi, poprawia krążenie, zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób serca, wzmacnia naczynia krwionośne, jest bogata w witaminy C, E, B, sole mineralne oraz garbniki, przyspiesza wydalanie toksyn z organizmu, wspomaga odchudzanie.

O czym mowa?

Zielona herbata

Zielona herbata należy do odmian niefermentowanych. Oznacza to, że zerwane liście najpierw zwija się, a dopiero potem suszy. Dzięki temu nie dochodzi do ich utlenienia – to właśnie dzięki temu herbata zachowuje swój charakterystyczny, zielono-słomkowy kolor oraz wszelkie właściwości „świeżej” rośliny. Znajdziemy bogactwo polifenoli, garbników, teiny, fluoru.

Jak zaparzać?

filizankaherbatyAby w pełni wykorzystać zdrowotne właściwości zielonej herbaty, należy zwrócić uwagę na sposób jej zaparzania. Najważniejsze: zielonej herbaty nie zalewamy wrzątkiem! Temperatura wody nie może przekraczać 90°C – najlepiej, gdy dostosowana jest do konkretnego gatunku. Kupując herbatę, warto zapytać o niego sprzedawcy. Zielona herbata charakteryzuje się tym, że od ilości czasu zaparzania zależy, czy będzie miała działanie pobudzające (2-3 minuty) czy uspokajające (5-6 minut). Nieodpowiednie zaparzanie może sprawić, że stanie się gorzka, zmieni się także jej kolor. Istotną kwestią jest również woda, której używamy. Najlepsza jest ta niechlorowana i uboga w wapń. Jeżeli nie możemy jej przefiltrować, najlepiej skorzystać z wody mineralnej – niegazowanej, o niskiej zawartości wapnia. Pamiętajmy o tym, że te same liście można zaparzać dwa lub nawet trzy razy. Zamiast do kosza można wrzucić je do doniczki – są świetnym nawozem dla kwiatów.

Liściasta czy z torebki?

liscieherbatyHerbatę zieloną, podobnie jak czarną, dostaniemy zarówno w wersji liściastej, jak i w torebkach. Oczywiście lepiej wybrać tę pierwszą – na podstawie liści możemy ocenić wygląd, a co za tym idzie i jakość naparu. Gatunkowo dobre herbaty charakteryzują się liśćmi, które są duże, ciężkie i opadają na dno naczynia. Jeżeli smak czystej, zielonej herbaty nie wzbudza naszego entuzjazmu, możemy sięgnąć po jej smakowe wersje, np. z pigwą, kwiatem lotosu czy cytryną. Unikajmy słodzenia. Dodawanie cukru przez herbacianych purystów uważane jest za profanację – herbata nie tylko traci swój smak, ale również niektóre z właściwości lecznicze.

Zielona energia

Herbata jest źródłem teiny, będącej odpowiednikiem zawartej w kawie kofeiny, tyle, że jej działanie jest nieco subtelniejsze. Pobudza, poprawia koncentrację i stymuluje ukryte pokłady enerii. Właściwości te sprawiają, że herbata zielona jest uzupełnieniem wielu diet odchudzających i wspomagających treningi wytrzymałościowe. Aby zielona herbata dała nam przysłowiowego „kopa”, pamiętajmy o tym, by nie zaparzać jej dłużej niż 5-6min – po tym czasie uwalniane zaczynają być garbniki, które działają uspokajająco.

Zielona herbata odpowiednio dobrana i parzona, a także pita z umiarem (co za dużo, to nie zdrowo!) ma zbawienny wpływ na nasz organizm. Przestudzona, podana z plasterkami cytryny, kostkami lodu i świeżymi listkami mięty idealnie sprawdzi się również podczas upałów.